Immunogenność leków biologicznych.
Autor: Andrzej Kordas
Data: 04.09.2015
Źródło: Immunogenicity of biologic agents in rheumatoid arthritis patients: lessons for clinical practice Thierry Schaeverbeke1,2, Marie-Elise Truchetet1,3, Marie Kostine1, Thomas Barnetche1, Bernard Bannwarth1,4 and Christophe Richez1,3 Rheumatology (2015) doi:
O czym należy pamiętać stosując leki biologiczne
Na stronach Rheumatology opublikowano w sierpniu bardzo ciekawy artykuł dotyczący immunogenności leków biologicznych. Autorzy tej pracy przypominają, że przeciwciała skierowane przeciwko cząsteczkom leków mogą występować nawet u jednej trzeciej pacjentów stosujących leki biologiczne. W związku z tym immunogenność ma być jedną z głównych przyczyn utraty skuteczności leczenia, jaką można obserwować u wielu pacjentów. Występowanie przeciwciał przeciwko lekom (ADAbs, anti-drug antibodies) jest związane także z gorszą odpowiedzią kliniczną oraz ze zwiększonym ryzykiem występowania działań niepożądanych.
Powstawanie ADAbs obserwuje się przy wszystkich biologicznych lekach modyfikujących przebieg choroby. Autorzy pracy podkreślają jednak, że leki anty-TNF mają charakteryzować się największym potencjałem do wytwarzania przeciwciał skierowanym przeciwko nim. Wyniki badań mogą jednak różnić się znacznie z uwagi na techniczne trudności w identyfikowaniu ADAbs. Powstawanie przeciwciał przeciwko lekom jest związane z występowaniem wielu różnych czynników. Częściowo może to wiązać się ze strategią leczenia, np. połączeniem z syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby albo z rytmem podawania leku biologicznego. Również czynniki związane bezpośrednio z pacjentem mogą mieć wpływ na powstawanie przeciwciał - do najważniejszych ma należeć stopień nasilenia stanu zapalnego oraz masa ciała. Wykrycie przeciwciał oraz/lub dawkowanie leków biologicznych mogą (wzajemnie) wiązać się z pewnymi konsekwencjami klinicznymi, dlatego bardzo ważne jest dobre zrozumienie tego tematu przez lekarzy-reumatologów. Warto zwrócić więc uwagę na publikację francuskich lekarzy, gdyż zawiera wiele informacji przydatnych w prowadzeniu pacjentów leczonych biologicznie.
Powstawanie ADAbs obserwuje się przy wszystkich biologicznych lekach modyfikujących przebieg choroby. Autorzy pracy podkreślają jednak, że leki anty-TNF mają charakteryzować się największym potencjałem do wytwarzania przeciwciał skierowanym przeciwko nim. Wyniki badań mogą jednak różnić się znacznie z uwagi na techniczne trudności w identyfikowaniu ADAbs. Powstawanie przeciwciał przeciwko lekom jest związane z występowaniem wielu różnych czynników. Częściowo może to wiązać się ze strategią leczenia, np. połączeniem z syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby albo z rytmem podawania leku biologicznego. Również czynniki związane bezpośrednio z pacjentem mogą mieć wpływ na powstawanie przeciwciał - do najważniejszych ma należeć stopień nasilenia stanu zapalnego oraz masa ciała. Wykrycie przeciwciał oraz/lub dawkowanie leków biologicznych mogą (wzajemnie) wiązać się z pewnymi konsekwencjami klinicznymi, dlatego bardzo ważne jest dobre zrozumienie tego tematu przez lekarzy-reumatologów. Warto zwrócić więc uwagę na publikację francuskich lekarzy, gdyż zawiera wiele informacji przydatnych w prowadzeniu pacjentów leczonych biologicznie.
